Retraite

vrijdag 21 februari 2020 13:29

Je hebt van die woorden die in zichzelf een flinke lading dragen en bij iedereen wel een bepaald beeld oproepen. Sommigen van die woorden lijken in een bepaalde tijdsgeest enorm populair te worden. Je zou kunnen zeggen dat het woord RETRAITE ook zo’n woord is. Ik ga ervanuit dat iedereen wel een beeld heeft bij dat woord en er ook een bepaalde inhoud aan weet te geven en het is enorm populair. In de drukte van heel veel levens, in de overspannenheid van heel veel geesten en de burn-outs die jonge levens bedrukken is de RETRAITE misschien wel een toverwoord geworden.  Er zijn flink wat vertalingen, maar de rode lijn die je daarin terugvindt is met name die van een (spiritueel) toevluchtsoord. Een plek waar jij JIJ mag zijn en dat in een omgeving van rust, stilte, inkeer en contemplatie én in meer of mindere mate omgeven door een spiritualiteit gevoed door een Oosters religieuze, mystieke, esoterische en natuurlijk christelijke bron. Uit eigen ervaring weet ik dat de retraiteweekenden in tal van kloosters steeds eerder raken volgeboekt. Er is een enorme behoefte aan RETRAITE. Er is een enorme behoefte aan een TOEVLUCHTSOORD. 

Met lede ogen zien we overal in Nederland de kerkgebouwen sluiten of plaatsmaken voor theaterzalen. Ik pleit ervoor dat we alle kerkgebouwen openstellen als toevluchtsoorden. Plekken waar jij JIJ mag zijn in de beschutting van de Almachtige, in de intimiteit van Zijn Geest en in relatie met de Opgestane Heer. Want een RETRAITE alleen met het eigen IK lijkt me geen veilige reis, maar eerder een doolhof met geen uitgang. Kortom, wat een uitdaging voor ons. We zetten de deur open van de kerk en we laten het iedereen weten, samen met die oude psalm: 

 God is een toevlucht voor de Zijnen,
Hun sterkt', als zij door droefheid kwijnen;
Zij werden steeds Zijn hulp gewaar,
In zielsbenauwdheid, in gevaar;
Dies zal geen vrees ons doen bezwijken,
Schoon d' aard' uit hare plaats mocht wijken;
Schoon 't hoogst gebergt', uit zijne steê,
Verzet wierd in het hart der zee.

 

Bram

 

« Terug